وکیل متخصص در مشهد

در مورد هدیه به صغیر، دیوانه یا احمق، قبض صحیح است.

ماده 800 قانون مدنی

اگر هدیه در اختیار متهب باشد، نیازی به قبض نیست.

ماده 801 قانون مدنی

ممکن است هبه در مقابل باشد و بنابراین واقف کننده می تواند شرط کند که واقف به او پول اهدا کند یا عمل مشروعی را به رایگان انجام دهد.

ماده 802 قانون مدنی

در صورت فوت گیرنده یا گیرنده قبل از قبض، هدیه باطل است.

ماده 803 قانون مدنی

حتی پس از قبض، واقف می تواند با شرط هبه به هدیه مراجعه کند، مگر در موارد زیر:

1 اگر متهم پدر یا مادر یا فرزندان وهاب باشد.

2 در صورتی که هبه معوض باشد و در عوض داده شود.

3. در صورت خارج شدن هبه از ملکیت موهوبه یا تبدیل به حق غیر مستحق اعم از اینکه قهراً باشد، مانند اینکه هبه را بردارند.

4 در صورت تغییر در هدیه.

ماده 804 قانون مدنی

در مورد رجوع واقف در صورت وصل مال واقف خواهد بود و اگر منقطع باشد مال واقف خواهد بود.

ماده 805 قانون مدنی

پس از فوت وهاب یا راهن امکان تجدیدنظر وجود ندارد.

ماده 806 قانون مدنی

هر گاه طلبکار طلب خود را به مدیون بدهد دیگر رجوع ندارد.

ماده 807 قانون مدنی

اگر کسی به دیگری صدقه بدهد، رجوعی ندارد.

ماده 190 قانون مدنی

شرایط زیر برای صحت هر معامله ضروری است:

1) قصد طرفین و رضایت آنها

2) اهلیت طرفین

3) موضوع خاص مورد معامله

4) مشروعیت معامله

ماده 191 قانون مدنی

عقد به قصد تحریر به شرط سازگاری با چیزی که دلالت بر قصد دارد محقق می شود.

ماده 192 قانون مدنی

در مواردی که امکان تلفظ برای طرفین یا یکی از آنها وجود نداشته باشد، اشاره ای که حاکی از قصد و رضایت باشد کافی است.

ماده 193 قانون مدنی

معامله ممکن است به وسیله عملی که حاکی از قصد و رضایت باشد، مانند قبض و قبض، منعقد شود، مگر در مواردی که قانون استثنا کرده باشد.

ماده 194 قانون مدنی

الفاظ و اشاره و سایر اعمالی که طرفین معامله می کنند باید به نحوی توافق کنند که یکی از طرفین همان عقدی را که طرف دیگر قصد انعقاد آن را داشته است بپذیرد در غیر این صورت معامله باطل می شود.

ماده 195 قانون مدنی

اگر کسی در حال مستی یا بیهوشی یا خواب معامله کند، آن معامله به جهت عدم قصد باطل است.

ماده 196 قانون مدنی

شخصی که معامله ای انجام می دهد برای خود معامله محسوب می شود مگر اینکه در زمان عقد خلاف آن را معین کرده باشد یا خلاف آن ثابت شود ولی ممکن است شخص در حین انجام به نفع شخص ثالث تعهد کند. معامله ای برای خودش

ماده 197 قانون مدنی

اگر قیمت یا ارزیاب همان معامله متعلق به دیگری باشد، آن معامله برای صاحب همان معامله خواهد بود.

ماده 198 قانون مدنی

ممکن است طرفین یا یکی از آنها به وکالت از طرف دیگر اقدام کند و همچنین ممکن است یک نفر به وکالت طرفین اقدام کند.

ماده 199 قانون مدنی

رضایت حاصل از اشتباه یا اکراه بر معامله تأثیری ندارد.

ماده 200 قانون مدنی

اشتباه وقتی موجب عدم نفوذ معامله می شود که مربوط به خود موضوع معامله باشد.

ماده 201 قانون مدنی

اشتباه در شخص طرف، تأثیری در صحت معامله ندارد، مگر در مواردی که شخصیت طرف، علت اصلی عقد بوده است.

ماده 202 قانون مدنی

اکراه از اعمالی ناشی می شود که در یک فرد آگاه مؤثر است و جان، مال یا آبروی او را تهدید می کند که معمولاً غیرقابل تحمل است. در مورد اعمال اکراهی باید سن، شخصیت، اخلاق و مرد یا زن بودن فرد مورد توجه قرار گیرد.

ماده 203 قانون مدنی

اکراه موجب عدم نفوذ در معامله می شود ولو اینکه توسط شخص خارجی غیر از طرفین معامله صورت گیرد.

ماده 204 قانون مدنی

تهدید شخص یا جان طرف معامله یا آبروی نزدیکان او مانند زن و شوهر، پدر و مادر و فرزندان موجب اکراه می شود. در این مورد، تعیین قرب درجه برای تأثیر اکراه بستگی به عرف دارد.

ماده 205 قانون مدنی

هر گاه تهدید شده بداند که تهدید کننده نمی تواند به موقع تهدید خود را انجام دهد یا بتواند بدون مشکل بر اکراه خود غلبه کند و معامله نکند، مکر محسوب نمی شود.

ماده 206 قانون مدنی

اگر کسی در نتیجه یک موقعیت اضطراری معامله ای انجام دهد، این استتوطئه محسوب نمی شود و معامله اضطراری معتبر خواهد بود.

ماده 207 قانون مدنی

الزام شخص به معامله به دستور مراجع ذیصلاح قانونی، اکراه محسوب نمی شود.

ماده 208 قانون مدنی

صرف ترس از کسی بدون اینکه توسط آن شخص تهدید شود، اکراه محسوب نمی شود.

ماده 209 قانون مدنی

انعقاد معامله پس از رفع اکراه منجر به رسوخ معامله می شود.

ماده ۲۱۰ قانون مدنی

مشتریان باید واجد شرایط تجارت باشند.

ماده ۲۱۱ قانون مدنی

گفت‌وگوها برای اینکه شایستگی به حساب آیند، باید بالغ و عاقل باشند.

ماده ۲۱۲ قانون مدنی

برخورد با اشخاصی که بالغ یا عاقل یا بالغ نیستند به دلیل عدم صلاحیت باطل است.

ماده ۲۱۳ قانون مدنی

معامله مهجرین معتبر نیست.

ماده ۲۱۴ قانون مدنی

موضوع معامله باید مال یا عملی باشد که هر یک از طرفین متعهد به تحویل یا انجام آن می شود.

ماده ۲۱۵ قانون مدنی

معامله باید دارای ارزش بوده و متضمن منفعت عقلایی مشروع باشد.

ماده ۲۱۶ قانون مدنی

معامله نباید دارای ابهام باشد مگر در موارد خاص که اطلاع مختصر برای آن کافی است.

ماده ۲۱۷ قانون مدنی

در معامله لازم نیست جهت آن مشخص شود، ولی اگر تصریح شده باشد باید مشروع باشد وگرنه معامله باطل است.

ماده ۲۱۸ قانون مدنی

هر گاه معلوم شود معامله به قصد فرار از دین بوده است، آن معامله باطل است.

ماده ۲۱۸ مکرر قانون مدنی

در صورتی که طلبکار به دادگاه دادخواست تقدیم کند و دلایلی ارائه دهد که مدیون قصد دارد مال خود را برای فرار از دین بفروشد، دادگاه می تواند دستور توقیف مال او به میزان بدهی خود را بدهد که در این صورت حقی نخواهد داشت. برای فروش ملک بدون اجازه دادگاه.